خبر فوری-مدیر سایت chemeni.ir : محمدرضا چمنی مجرد در پاسخ به سوال یکی از بازدیدکنندگان این سایت اعلام کرد

مدیر سایت chemeni.ir : محمدرضا چمنی مجرد در پاسخ به سوال یکی از بازدیدکنندگان این سایت اعلام کرد: تنها سایتی که متعلق به بنده می باشد و مطالب آن را حقیر ارسال می کنم به آدرس chemeni.ir است. وی خاطر نشان کرد بازدیدکنندگان گرامی به طور مستقیم آدرس chemeni.ir را در نوار آدرس مرورگر خود تایپ کرده و وارد سایت شوند. زیرا ممکن است در غیر این صورت از طریق سایت های جستجوگر به سایت های دیگری هدایت شوند.

وی افزود: ضمنا تنها  پل ارتباطی میان بنده و بازدیدکنندگان گرامی از طریق ایمیل می باشد که ایمیل بنده نیز به آدرس [e-mail] در اختیار بازدیدکنندگان گرامی می باشد.

وی در زمینه ی هدف طراحی این سایت به بازدیدکننده ی سایت خود اظهار داشت بنده هدف خود را از طراحی سایت شخصی در 4مورد برایتان بیان می کنم:

1-نشر دانش

زکات علم، نشر آن است. هر سایت می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از این سایت ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای این سایت ها است.

2-انتقال تجربه

مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار! اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیمات درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.

3-بیان دیدگاه ها

گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.

4-اطلاع رسانی

طراحی سایت یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند سایت هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز به تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق طراحی سایت انجام می دهند افزوده می شود.

وی در پایان از همه ی بازدیدکنندگان گرامی به دلیل ارسال نظرات، انتقادات و پیشنهادات مفید و کارآمد تشکر و قدردانی کرد و متذکر شد که بنده بی صبرانه منتظر نظرات، انتقادات و پیشنهادات بازدید کنندگان گرامی هستم این عزیزان می توانند از طریق ایمیل بنده به آدرس [e-mail] با حقیر در ارتباط باشند.

شیعه و سنی آگاه باشید دشمنان اسلام در کمین هستند / شناخت دشمنان اسلام آسان است آنان که می خواهند وحدت شیعه و سنی را کمر بشکنند

کسانی که سعی در اختلاف افکنی بین شیعه و سنی را دارند دشمنان اسلام هستند/مخدوش کردن شئون مذاهب اسلامی مطلقاً محکوم است/توهین به مقدسات اهل تسنن به مثابه توهین به مقدسات شیعه است./یادمان باشد اقداماتی که موجب تفرقه بین شیعه و سنی می شود دل رهبر معظم انقلاب مدظله العالی را به درد می آورد./شایسته  است که رسانه ها با انتشار این موضوعات به محکوم نمودن آن بپردازند/عاملان این فجایع باید محاکمه شوند.

روز بزرگداشت و درگذشت علامه امینی مولف کتاب گران سنگ الغدیر گرامی باد.

عبدالحسین امینی نجفی مشهور به علامه امینی (متولد: ۱۳۲۰ هجری قمری در تبریز واقع در آذربایجان، وفات: ۲۸ ربیع الثانی ۱۳۹۰ هجری قمری یا ۱۲ تیر ۱۳۴۹ شمسی در تهران که در نجف مدفون شد.)، از مراجع بنام شیعه و نویسنده کتاب دایره‌المعارفی الغدیر است.

زندگی

شیخ عبدالحسین فرزند شیخ احمد امینی در سال ۱۲۸۱ه.ش در شهر تبریز و در خانواده‌ای سرشناس دیده به جهان گشود. جد وی امین‌الشرع از روحانیان بنام تبریز بود. تحصیلات مقدماتی را در تبریز گذراند. در جوانی به نجف رفت و پس از گذراندن مراحل تحصیلی و نیل به رتبه اجتهاد نزد مراجع معروف وقت نجف، دوباره به تبریز بازگشت. بعد از مدتی تدریس و تحقیق در تبریز دوباره به نجف رفت و برای انجام و بسط پژوهش‌های تاریخی معروف خود برای همیشه در آنجا ماند. وی در سال ۱۳۳۵ قمری تألیف کتاب «شهداء الفضیله» را آغاز کرد. موضوع این کتاب درباره «عالمانی بود که در راه حق به شهادت رسیده‌اند». در این کتاب زندگی بیش از ۱۰۰ عالم شیعه از قرن ۴ تا ۱۴ ذکر شده‌است.

اثر نامدار او دایره‌المعارف یازده جلدی "الغدیر" که به زبان عربی (22 جلد به‌زبان فارسی) و خلاصه آن به چند زبان ترجمه شده است در رأس تألیفات علامه و حاصل زحمات 40 ساله اوست. الغدیر به بررسی تفصیلی مسئله ولایت تشیع از جنبه‌های گوناگون تاریخی، تفسیری، روایی و حدیثی، فقهی، ادبی، کلامی و اصولی پرداخته است. امینی برای تالیف این اثر مرجع به کشورهای مختلفی سفر کرد و با کار پیگیر شبانه‌روزی در کتابخانه‌های بزرگ جهان اسلام آن را به‌سرانجام رسانید. وی در نگارش این اثر چنانکه خود گفته ده‌هزار جلد کتاب را بدقت مطالعه و استنساخ، و به صدهزار رساله مراجعه مکرر کرده است. علامه برای گردآوری مطالب الغدیر سفرهای پژوهشی بسیار کرد. این سفرها عموماً به مطالعه و استنساخ و تهیه مأخذ و ملاقات با استادان میگذشت. از جمله شهرهایی که وی با این هدف به آنها سفر کرد، میتوان حیدر‌‌آباد، دکن، علیگره، لکنهو، کانپور، جلالی (در هند) رامپور، فوعه، معرفه، قاهره (در مصر)، حلب، نبل و دمشق (در سوریه) را برشمرد.

دایره‌المعارف "الغدیر" پس از نشر مورد توجه و تحسین علمای اهل سنت ازجمله امام الازهر در مصر، برخی از رجال سیاسی جهان اسلام و اساتید و ادیبان عرب و غیرعرب قرار گرفته و ‌آن را بزرگترین سند وحدت مسلمین و از جمله کتب منبع و مرجع خویش دانسته‌اند. بجز برخی نامداران عرب، اساتید و ادیبان پارسی گوی چون جلال همایی، سیدجعفر شهیدی، محمدرضا حکیمی، امیری فیروزکوهی، مهدی اخوان‌ثالث، و ... در رثای علامه امینی و تجلیل از اثر او سروده و نوشته‌اند. ویژگی مهم این اثر استفاده بی‌واسطه و بسامد از آثار اجماعی اهل سنت در اثبات ولایت و عقاید شیعه امامیه است. اثر علامه امینی علاوه بر جهان اسلام، امروزه از جمله مراجع اولیه پژوهشی شیعه شناسان در کرسی‌های دانشگاهی غرب است.

عمر علامه امینی در ظهر روز جمعه 12 تیر ماه 1349ه. ش (28 ربیع الثانی 1390ه .ق) پس از 68 سال تلاش علمی در تهران به پایان رسید و پیکر او پس از تشییعی انبوه در تهران و شهرهای بغداد، کاظمین، کربلا و نجف به کتابخانه‌ای در نجف (کتابخانه امیرالمومنین) که خود بنیانگذارش بود انتقال و به خاک سپرده شد.

نسخه‌پژوه فقید سید عبدالعزیز طباطبایی یزدی معروف به محقق طباطبایی و اسد حیدر دانشمند عراقی از مشهورترین شاگردان علامه امینی اند.

اساتید

• سید محمد مولانا

• سید مرتضی خسرو شاهی

• شیخ حسین

• سیـد محمـد فیـروز آبادی

• سیـد ابـو تـراب خوانساری

همچنین ایشان از مراجع بزرگی چـون :

• سید ابـوالحسـن اصفهانی

• میرزا حسین نائینی

• شیخ عبد الکریم حائری

• شیـخ محمـد حسین کمپانـی ــ اجازه اجتهاد دریافت داشته است.

آثار

• الغدیر

• تفسیر فاتحه الکتاب

• شهداء الفضیلة

• سیرتنا وسنتنا سیرة نبینا وسنته

• السنة والسیرة

• ثمرات الأسفار

• ریاض الأنس

• المقاصد العلیة

• کامل الزیارات

• اعلام الانام فـی معرفة الملک

• رساله در علـم درایه

• رساله در نیت

• تصحیح وسائل الشیعة

آقای مرسی فتوای مرجعیت شیعه را به یاد دارید؟

یادداشت اختصاصی نماینده زن مجلس عراق از فراکسیون شهروند و از اعضای مجلس اعلای اسلامی عراق برای خبرآنلاین، خطاب به محمدمرسی رئیس جمهوری مصر

لیلی الخفاجی*
بعد از شگفتی و وحشتی که در پی جنایت اعمال شده علیه شیخ حسن شحاته و شماری از یاران طریقت او بر جامعه انسانی مستولی شد، کسی نمی توانست باور کند که خطابه های طایفه ای و اندیشه های تکفیری که به سرعت در نهادهای بین المللی عربی به ویژه در ازهر شریف رسوخ کرده است، این گونه بتواند ظرف یک شب و روز چنین بازتابی داشته باشد و آن جنایت هولناک را رقم بزند. آن هم در مصری که همه آن را به کشور دیالوگ ها و روشنفکری جهان عرب می شناسند. در چنین کشوری جنایتی رخ می دهد که مطابق با هیچ عرف انسانی و هیچ کدام از شناخت های اخلاقی و اسلامی نیست.

آن چه رخ داد فقط صرفا یک اتفاق جنایی نبود که بازتاب آن منزجر کننده باشد بلکه خطر اصلی این است که نهادهای حکومتی و نظارتی در برابر مرتکبین چنین جنایت هایی سکوت اختیار کرده اند، نه تنها پلیس برای جلوگیری از ارتکاب این جنایت دخالت نکرد بلکه دولت وابسته به حزب حاکم که پرزیدنت مرسی آن را نمایندگی می کند نیز هیچ گونه هشدار و حذری نسبت به آن نداد.

این سکوت و بی تفاوتی را در واکنش سازمان دیده بان حقوق بشر به روشنی می بینیم که اخوان المسلمین را مسئول قتل شحاته دانست و آن را متهم کرد که بذر نفرت را در کشور می پاشد. به گونه ای که جو استورک، مدیر اداره خاورمیانه دیده بان حقوق بشر گفت: «قتل طایفه ای وحشیانه خارج از چارچوب قانونی که در حق چهار شیعی مصری شد بازتاب خطابه های تنفرآمیزی است که علیه اقلیتی دینی انجام می شود و جماعت اخوان المسلمین چشمان خود را در برابر آن بسته و حتی از این فراتر احیانا در آن مشارکت هم داشته است.»

وی همچنین افزود: «حادثه وحشتناکی که در زاویه ابو مسلم رخ داد نشان می دهد که شیعیان حتی نمی توانند در جلسات خاص خودشان در منازلشان برای گرفتن جشنی کوچک گرد هم آیند و این مساله ترس را از برخوردهای خونین با اقلیت های دینی در مصر افزایش می دهد.»

در میان این جنایت شوک آور و در برابر مواضع حیرت آوری که در قبال آن اتخاذ شد، و در برابر این ظلمتی که به روح و روان آقایان اخوان المسلمین مستولی شده بدون اراده به یاد مواضع آیت الله العظمی سید محسن حکیم، مرجع بزرگ عالم تشیع و نامه ای که به جمال عبدالناصر فرستاد و در آن خواستار توقف اعدام سید قطب شد، می افتیم. همان مواضع روشنگرانه ای که تا همین الآن اخوان المسلمین برای دفاع از خود از آن یاد می کنند و دائما به حمایت آیت الله حکیم از خود تاکید می کنند.

مواضع حکیمانه مرجعیت شیعه فقط به این جا ختم نمی شد، سید محسن عبد الحمید، موسس حزب اسلامی عراق می گوید ما بر اساس فتوایی از سوی سید محسن حکیم که وقتی نزد او رفتیم و از او مشورت گرفتیم که به ما اجازه تشکیل این حزب را داد، اقدام به تاسیس آن کردیم.

این مواضع فراتر از مذاهب است و از قاره ها، از مرزهای کشورها، عبور کرده، مواضعی است جهانی که مرجعیت ما همواره در افق آن تحرک داشته است، مواضعی صریح و روشن که فراگیر است و فراتر از مذاهب و مرزها است.

مواضع مرجعیت در قبال ملت کرد نیز نمونه ای دیگر از مواضع فرافرقه ای و طایفه ای مرجعیت است. هنگامی که نیروهای نظامی به سمت شمال عراق به حرکت در آمدند تا گوری دسته جمعی علیه آنها ایجاد کنند، مرجعیت مواضعی روشن و صریح اتخاذ کرد و این حرکت را محکوم کرد. مواضع آیت الله العظمی حکیم بود که باعث شد این جنگ طایفه ای پرهزینه متوقف شود و ارتش سلاح خود را زمین بگذارد برای این که اکثریت سربازان ارتش وقت مقلد آیت الله العظمی حکیم بودند، با این فتوای روشن و مشهور جان و مال کردها حفظ شد و این موضعی است که شامل همه نژادها و طایفه ها می شود.

وقتی توصیه می کنند که آن جنایت وحشتناک علیه شیخ شحاته در سایه سکوت مطلق دیگران صورت بگیرد، نشان می دهد که حزب اسلامی در مصر خود به نوعی در این جنایت دست دارد و تحریک به انجام آن کرده است، آیا در آن موقع اگر ما موضعی مشابه موضع آنها اتخاذ کنیم آن گاه کسی می تواند ما را ملامت کند؟

 *خانم لیلی الخفاجی، نماینده مجلس عراق از فراکسیون شهروند و از اعضای مجلس اعلای اسلامی عراق است که این یادداشت را به طور اختصاصی برای خبرگزاری خبرآنلاین نگاشته است.

منبع:خبرآنلاین

ابوالحسن ثالث

ابوالحسن ثالث، فرزند صنیع ‏الملک، از نقاشان معروف عصر قاجار.

او را نخست یحیی می‏ خواندند. بعد از مرگ پدر او خود را ابوالحسن خواند و شاید از این رو بوده که در پرتو اشتهار پدر شهرتی فراهم سازد. او بدین جهت خود را ثالث می‏خواند که پس از ابوالحسن مستوفی غفاری و صنیع‏الملک، سومین ابوالحسن خاندان غفاری بود. خودکشی میرزا ابوتراب غفاری در خانهٔ او بوده و او مخصوصا در نجات وی اهمال کرده است، شاید از آن رو که به مایه و استعداد هنری میرزا ابوتراب رشک می‏برده.^[۱] یحیی خان علاوه بر مهارت در نقاشی آبرنگ و رنگ و روغن به رونگاری از آثار نقاشان دورهٔ رنسانس علاقه داشت.^[۲]