الکتروکاردیوگرافی
جمعه, ۳۱ خرداد ۱۳۹۲، ۰۲:۰۵ ب.ظ
الکتروکاردیوگرافی یا قلبنگاری[۱] یا گرفتن نوار قلب (به انگلیسی: Electrocardiography) نوعی روش سنجش شاخصهای قلبی در علوم و فناوری پزشکی است. معمولاً در پزشکی از دوازده لید برای ثبت نوار قلب استفاده می شود.
در این روش که از طریق پوست انجام میگیرد، تغییرات پتانسیل الکتریکی که در اثر فعالیت الکتریکی عضله قلب بوجود میآید ثبت میگردند. در یک نوار قلب معمولی ابتدا موج تحریک الکتریکی دهلیز (P) را داریم. سپس موج تحریک الکتریکی بطن با کمپلکس QRS دیده می شود. بازگشت سلولهای بطنی از حالت تحریک شده به حالت عادی با موج T در نوار قلب دیده میشود . البته همه این موجها در همه لیدهای نوار قلب حضور ندارند .
تغییرات ECG
در تعداد زیادی از بیماریهای قلبی ما تغییراتی در نوار قلب داریم که راهگشا میباشد مثلا در آریتمی قلبی تعداد یا شکل امواج در نوار قلب تغییر میکند . در بیماریهای ایسکمیک قلبی معمولاً بسته به حاد یا قدیمی بودن واقعه ایسکمیک و ناحیه رگهای درگیر ما موج Q عمیق، موج T برعکس یا بالا و پایین رفتن قطعه S T را داریم . در برخی بیماریها نیز ما انحراف محور قلب را داریم . در برخی بلوکهای قلبی پهن شدن کمپلکس QRS را داریم .
۹۲/۰۳/۳۱