آیت الله مکارم شیرازی: خوردن مال یتیم خوردن آتش است/ هدیه ای که امام علی(ع) به آب دهان مار تشبیه کرد

یکی از مراجع عالی قدر شیعیان با اشاره به اینکه تنها شیعه معتقد به عصمت کامل انبیا و ائمه(ع) از آغاز تولد تا پایان عمر است، گفتند: معصومین به دلیل داشتن معرفت، باطن گناهان را می بینند و با اینکه توانایی انجام گناه را دارند سراغ آن نمی روند و این افتخاری برای ایشان است. 

به گزارش خبرگزاری اهل‏بیت(ع) ـ ابنا ـ آیت الله العظمی مکارم شیرازی ظهر امروز ـ یکشنبه 6 مرداد ـ در جمع زائران و نمازگزاران حرم مطهر حضرت معصومه(س) در ادامه تفسیر آیه 33 سوره احزاب با اشاره به اینکه تنها شیعه معتقد به عصمت کامل انبیا و ائمه(ع) از آغاز تولد تا پایان عمر است، گفتند: عده ای می پرسند این ویژگی نشان دهنده عدم توانایی آنان بر گناه کردن است و این به عنوان فضیلتی برای ایشان محسوب نمی شود.

ایشان در پاسخ به این سوال اظهار داشتند: اگر غذایی مسموم میان جمعیتی آورده شود که طبیبی میان آنهاست و او با آزمایش متوجه شود سم کشنده ای در آن غذا هست، و دیگران ندانند؛ این طبیب به علت دانش و معرفت اش با اینکه توانایی دارد ولی آن غذا را نمی خورد.

این مرجع تقلید با بیان تعدادی مثال در ارتباط با توانایی بر انجام اشتباه با وجود علم بر صحیح نبودن آن، خاطرنشان کردند: معصومین به دلیل داشتن معرفت، باطن گناهان را می بینند و با اینکه توانایی انجام گناه را دارند سراغ آن نمی روند و این افتخاری برای ایشان است.

آیت الله مکارم شیرازی به داستانی از علم عارفی بر مال دزدی اشاره کرده و گفتند: نقل می کنند فرشی جلوی یکی از عرفا انداختند. او ادعای بلند شدن دود از فرش را می کرد و دیگران منکر این حادثه می شدند. عارف گفت من آتش را در این فرش می بینم زیرا این مال غصبی و دزدی است.

استاد برجسته حوزه با قرائت آیه 10 سوره نساء «إِنَّ الَّذِینَ یأْکُلُونَ أَمْوَالَ الْیتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا یأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ نَارًا»؛ تصریح کردند: کسانی که مال یتیم را از روی ظلم بخورند در واقع آتش را می خورند. وقتی کسی با این آیه بفهمد که خوردن مال یتیم همان خوردن آتش است، دیگر این کار را نمی کند.

آیت الله مکارم شیرازی در بخش دیگر سخنان خود به خطبه 224 نهج البلاغه اشاره کرده و اظهار داشتند: این خطبه به بیان مذاکره حضرت علی(ع) و اشعث بن قیس که می خواست با هدیه ای از حضرت امتیاز خاصی را بگیرد می پردازد.

ایشان دوره خلیفه سوم را دوره اعطای امتیازت فراوان به افراد از بیت المال عنوان کرده و گفتند: مردم توقع داشتند وقتی حضرت علی(ع) نیز سرکار بیاید همان رانت خواری ها و دادن امتیازات بی دلیل، ادامه داشته باشد.

این مرجع تقلید سپس به بیان داستان رشوه دادن اشعث بن قیس به حضرت علی(ع) پرداختند و اظهار داشتند: اشعث مردی بود که در زمان پیامبر منافقانه اسلام آورد و بعد از فوت ایشان از اسلام بازگشت. بعدها پیش ابوبکر توبه کرد و ظاهرا جزو مسلمانان شد و در زمان حضرت علی(ع) جزو یاران شد ولی مدام منافق گری می کرد و با عمروعاص برنامه هایی داشت.

مرجع تقلید شیعیان افزودند: حضرت علی(ع) جلوی غصب آب و زمین کشاورزی توسط اشعث را گرفت و او برای برگشت تصمیم حضرت، نیمه شب با حلوایی خوش طعم "ملفوفه" به در منزل ایشان رفت.

حضرت آیت الله مکارم پاسخ حضرت علی(ع) به هدیه اشعث را چنین بیان کردند: امیرالمومنین(ع) به او فرمودند: من باطن این حلوا را می بینم. انگار با آب دهان مار تهیه شده است. خیال می کنی می توانی کلاه بر سر من بگذاری و از راه دین جدا کنی؟ اگر تمام کاخ های زمین را به من بدهند که معصیت کوچکی کنم والله نمی کنم.

استاد برجسته حوزه علمیه در پایان تصریح کردند: شنیده ام یکی از کسانی که دارای مفسده اقتصادی بوده به وکیلی که بتواند از او دفاع کند 10 میلیارد تومان داده است. کسانی می توانند ظلم کنند که دنیا برایشان ارزش دارد. ائمه اگر گناه نمی کردند چون همه چیز در نظرشان کوچک و روحشان بلند بود. اگر ما هم اینطور بودیم به دام دنیا نمی افتادیم.